دلنوشته 3

خدایا وقتی تو با من هستی  یقین دارم که هیچ چیز نمیتواند من را از هدف های بزرگم باز دارد. 

گشنیز

 گیاه گشنیز

نام علمی: Coriandrum sativum

نام انگلیسی: Coriander

گشنیز نوعی سبزی و گیاهی است از خانوادهٔ چتریان با نام علمی«Coriandrum sativum» . طبق گزارشات گیاه گشنیز بومی جنوب قاره اروپا، غرب قاره آسیا و شمال قاره آفریقا می باشد. ارتفاع بوته گیاه گشنیز می تواند تا نیم متر هم می‌رسد. تمامی بخش‌های سبزی گشنیز خوراکی می باشد. معمولا برگ‌ها و بذر این گیاه، را به ‌عنوان سبزی  یا ادویه مصرف می کنند. همچنین گیاه گشنیز یک گیاه دارویی و شفابخش محسوب می گردد.

کاربردهای گیاه گشنیز:

کاربرد برگ و ساقه گشنیز

در کشور ایران برگ و ساقه گشنیز را در سبزی خوردن یا سبزی‌ های دیگر استفاده مکنند. گفته شده است که حتی گیاه  گشنیز یکی از مواد به کار رفته در نوشیدنی معروف آمریکایی کوکاکولا می باشد.

دانه گیاه گشنیز

در طب سنتی کشورهای مختلف از جمله ایران، چین و هند، تخم یا بذرهای گیاه گشنیز  استفاده فراوان دارد. بذر گیاه گشنیز ادویه‌ایست با رایحه بسیار خوب و در طب سنتی و آشپزی ایران و سایر کشور ها به فراوانی استفاده می گردد. در طب ایرانی از دانه های گیاه گشنیز به عنوان پاک کننده خون ااستفاده می شود ستفاده می شود. همچنین از دانه های معطر  گیاه گشنیز در انواع شیرینی‌ ها استفاده می شود. از رایحه دانه گشنیز در صنعت تولید عطر و اسانس استفاده فراوان می گردد.

ریشه گیاه گشنیز

از ریشهٔ گیاه گشنیز نیز استفاده دارویی و خوراکی می گردد. به خصوص در آشپزی کشور تایلند از ریشه سبزی گشنیز به دلیل خواص درمانی و عطر و طعم خاص آن استفاده می گردد.

کاربردهای دارویی گیاه گشنیز

در برخی از منابع علمی ذکر شده است که عصاره گیاه گشنیز می تواند تاثیر متوقف کننده بر رشد و تکسیر خیلی از باکتری های بیماری زا مانند استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکوس فکالیس، سودوموناس آئروژینوزا و اشریشیا کلی داشته باشد. درصد بالای ماده لینالول در اسانس گیاه گشنیز سبب ایجاد خاصیت ضد درد این گیاه مفید شده است.

کاربردهای غذایی گیاه گشنیز

برگ گیاه گشنیز در حالت تازه، دارای ۹۲ درصد آب، ۴ درصد کربوهیدرات، ۲ درصد پروتئین و کمتر از ۱ درصد چربی می باشد. خواص غذایی دانه های گشنیز با ساقه و برگ گیاه گشنیز تفاوت زیادی دارد. برگ‌ها دارای مقادیر بالای انواع ویتامین ها از جمله A، C  و K می باشند. دانه‌های گیاه دارویی گشنیز دارای مقادیر اندک ویتامین هستند، ولی دارای میزان بالی الیاف یا فیبر خوراکی و همچنین مقادیر بالای عناصر معدنی مانند کلسیم، سلنیم، آهن، منیزیم و منگنز برای تغذیه انسان می باشند.

دل نوشته 2

خدایا کمک کن که در زندگی هرگز دچار خطای محاسباتی نشویم، راه کج نرویم، زحمات دلسوزان را نادیده نگیریم و ویرانی و پشیمانی به بار نیاوریم ...

گیاه جعفری

گیاه جعفری

نام علمی: Petroselinum crispum

نام انگلیسی: Parsley

گیاه جعفری یکی از انواع سبزیهای خوراکی است که در خوراک ها و سوپ های گوناگون استفاده می شود. گیاه جعفری را به دو صورت تر و خشک مورد استفاده قرار می دهند و به هر دو حالت و فواید زیادی دارد.

خاصیت های مهم گیاه جعفری

سبزی جعفری منبعی سرشار از ویتامین های A، C، و K است. همچنین گیاه جعفری میزان مناسبی از عناصر آهن و اسیدفولیک  دارد. روغن‌های فرار و فلاوونوئیدهای موجود در سبزی جعفری این گیاه را در گروه سبزیجات بسیار مفید برای سلامت انسان قرار داده است.

روغن‌های فرار: این روغن ها که به آن ها روغن های ضروری یا اسانس های گیاهی نیز گفته می شود از مهم ترین مواد موثره گیاه جعفری می باشند. از روغن های فرار مهم در گیاه جعفری می‌توان میریستیسین(myristicin)، لیمونن(limonene)، آلفا توژن (alpha-thujene) و ااوجنول (eugenol) را نام برد. آزمایشات علمی نشان داده است که روغن‌های فرار گیاه جعفری و خصوصا روغن فرار میریستیسین، می توانند از ایجاد تومورها (به خصوص تومورهای ریوی) جلوگیری کنند. همچنین مشخص شده‌است که فعالیت آنزیمی به نام گلوتاتیون S ترانسفراز که از تخریب سلول های بدن پیشپیری می کند توسط اسانس های استخراج شده از گیاه جعفری تحریک میشود. همچنین اسانس های روغنی فرار سبزی جعفری به کاهش اثرات مواد سرطان زای موجود در دود دخانیات، از جمله بنزوپیرن‌ها کمک می کند.

از ترکیبات مهم فلاونوئیدی گیاه جعفری نیز می‌توان از آپیئین(apiin)، آپیجنین(apigenin)، کریسواریول(crisoeriol)  و لوتئولین(luteolin)   نام برد.

دل نوشته 1

خیل وقت ها از نعمت های خدا قافلیم. اطرافمون پر از نعمته ولی چشم و هم چشمی روزگار چشم های ما را بسته و نمیگذاره که ببینیم و شکر کنیم .